نقش متمایز کننده تنظیم هیجان و تکانشگری در انواع مختلف الگوهای خوردن ناسالم

سابقه و هدف: اگرچه الگوهای خوردن ناسالم نقش مهمی در مشکلات مرتبط با خوردن (چاقی و اختلال­ های خوردن) ایفا می­ کنند، اما فرایندهای زیربنایی این الگوهای خوردن ناسالم به­ طور کامل درک نشده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش متمایزکننده تنظیم هیجان و تکانشگری در الگوهای خوردن ناسالم بود. مواد و روش ­ها: روش این پژوهش همبستگی بود و 347 زن بزرگسال از جمعیت عمومی تهران پرسشنامه ­ها را تکمیل کردند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه رفتار خوردن داچ (DEBQ)، مقیاس دشواری ­های تنظیم هیجان (DERS) و مقیاس تکانشگری بارت (BIS-11). داده­ های به­ دست آمده با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: رابطه بین خوردن مهار شده با تنظیم هیجان (0/01>P) معنی ­دار بود. تنظیم هیجان پرداختن به خوردن مهار شده را پیش بینی نمود. هم­چنین، رابطه بین خوردن هیجانی با تنظیم هیجان (0/01>P) و تکانشگری (0/01>P) معنی­ دار بود. تنظیم هیجان و تکانشگری پرداختن به خوردن هیجانی را پیش‌بینی نمودند. به ­علاوه، رابطه بین خوردن بیرونی با تنظیم هیجان (0/05>P) معنی­ دار بود. تنظیم هیجان می ­تواند پرداختن به خوردن بیرونی را پیش‌بینی نماید. نتیجه ­گیری: این یافته­ ها اهمیت نقش تنظیم هیجان را به ­عنوان یک عامل خطر کلیدی برای الگوهای خوردن ناسالم آشکار می ­سازد. هم­چنین، الگوهای خوردن محدود کننده و الگوهای پرخوری از لحاظ تکانشگری متفاوت هستند. مداخلات درمانی باید به تنظیم هیجان بپردازند و شامل راهبردهایی برای مقابله با تکانشگری باشند.